Hani bahar gelmişti, neden hava bu kadar soğuk ve gri? Güneşli günlere, yeniliklere, kendimi mutlu hissettirecek para verip alacağım yeni bir motivasyona hasretim. Kokulu bir mum, evime sevimlilik katacak bir çiçek, yeni bir kitap, yeni kalemler, kremler, tokalar alasım var. Alışveriş merkezlerini hiç özlemedim ama dün Tahtakale'ye gittim, Şarkhan'a gidip Çin'de imal edilmiş ipe sapa gelmez dekoratif objeler, tüller, ipler, tahta sepetler alasım geldi. Bunların hepsi sahte mutluluklar biliyorum ama bünyem buna alışık sanırım. Çarşamba pazarına gidip kumaşlar alıp, arada çay molasında aldıklarımı tek tek çıkarıp bakasım var. Marpuççu Han'dan takı yapmak için boncuklar alasım var. Bugün Kadıköy'de Mesut Güneş'e uğradım, oradaki çinko kupalardan alıp kah kahve içesim kah kaktüs dikesim var. Bugün ayaklarım yağmurdan sırılsıklam oldu, bir çorap alıp giyeydim ya; sanki bir liraya çorap alıp giysem kim bilecek ama kendimi oruç bozan insan gibi hissedecektim, velhasıl almadım. Neredeyse dört ay olacak ilk depresif alışveriş isteği atağımı geçiriyorum sanırım. Bunu atlatacağım ve atlattığımda yenilip almadığım için  mutlu olacağım.